بررسی کارکرد مولفه‌های هوش عاطفی بر کنش‌گری مدرسان و فراگیران در آموزش زبان عربی
کد مقاله : 1094-5ARCONF (R1)
نویسندگان
مهران غلامعلی زاده *1، محمد کلاشی2
1استادیار آموزش زبان و ادبیات عربی دانشگاه فرهنگیان
2استادیار گروه آموزش زبان عربی دانشگاه فرهنگیان.
چکیده مقاله
یادگیری زبان، فرآیندی پیچیده و چندوجهی است که نه تنها نیازمند توانایی‌های شناختی، بلکه متأثر از عوامل عاطفی و اجتماعی است. با وجود تحقیقات گسترده در زمینه هوش عاطفی و یادگیری زبان به طور کلی، پژوهش‌های متمرکز بر آموزش زبان عربی و بررسی تجربیات مستقیم مدرسان و فراگیران در این حوزه، همچنان نیازمند بسط و تعمیق است. این تحقیق با هدف پر کردن این شکاف پژوهشی، از رهگذر روش توصیفی-تحلیلی و با تکیه بر نظریۀ هوش عاطفی دانیل گلمن به بررسی کارکرد مولفه‌های هوش عاطفی بر کنش‌گری مدرسان و فراگیران در آموزش زبان عربی می‌پردازد. این پزوهش سعی دارد با تأکید بر کنش‌گریِ دوجانبۀ مدرسان و فراگیران در ارتباط با یکدیگر، به روش موازنۀ متفکرانه به بررسی چالش‌ها و ارائۀ راهکار بپردازد. نظریۀ هوش عاطفی، به عنوان مجموعه‌ای از توانایی‌ها شامل خودآگاهی، خودتنظیمی، انگیزش، همدلی و مهارت‌های اجتماعی، نقش بسزایی در موفقیت تحصیلی و تعاملات بین فردی ایفا می‌کند. یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که مولفه‌هایی مانند خودتنظیمی به فراگیران کمک می‌کند تا با موانع یادگیری مقابله کرده و تمرکز خود را حفظ کنند، در حالی که همدلی و مهارت‌های اجتماعی، تعاملات کلاسی مثبت و همکاری بین فراگیران را تسهیل می‌بخشد. از دیگر یافته‌های این پژوهش می‌توان به هم‌پوشانی و مکمل بودن مؤلفه‌های مطرح شده با یکدیگر اشاره کرد. بدین صورت که فراگیرانی که از خودآگاهی بالاتری برخوردارند، احساسات خود (مانند ترس از شکست یا ناامیدی) را بهتر درک کرده و می‌توانند آن را مدیریت کنند. همچنین خودتنظیمی به آن‌ها کمک می‌کند تا بر چالش‌ها غلبه کنند.
کلیدواژه ها
هوش عاطفی، دانیل گلمن، مدرسان، فراگیران، زبان عربی
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی