بررسی تطبیقی نشانه شناسی عنصر «مکان» در رمان گوانتانامو از یوسف زیدان و رمان ۵۳ نفر از بزرگ علوی
کد مقاله : 1114-5ARCONF
نویسندگان
جواد رنجبر *1، مظفر اکبری مفاخر2
1استادیار گروه زبان و ادبیات عربی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
2عضو هیئت علمی گروه زبان وادبیات عربی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
چکیده مقاله
مکان در حقیقت بستر رخ دادن و وقوع داستان و محل بسط و گسترش آن است، نویسنده برای تصویرسازی و خلق اثر خود نیاز به شناخت دقیق از مکان و گاهی خلق مکان دارد، با توصیف مکان زمینه برای تشریح بافت و ویژگی های شخصیت ها فراهم می شود و بدین ترتیب مکان به تعبیرات مجازی از شخصیت مبدل می شود؛ برای نمونۀ، خانۀ انسان امتدادی از او تلقی می شود و اگر خانه توصیف شود در واقع انسان توصیف شدۀاست.
بنابراین مکان در واقع بستر گسترش و پیادۀ سازی آن چیزی است که در ذهن نویسندگان ساخته و از آن تراوش می کند، همانطور کۀ تاریخ در بستر جغرافیا اتفاق می افتد، داستان و رمان نیز در بستر مکان اتفاق خواهد افتاد.
پژوهش حاضر به بررسی مکان در دو رمان گوانتانامو اثر یوسف زیدان و 53 نفر اثر بزرگ علوی پرداختۀ است. هر دو داستان در بستر زندان اتفاق افتادۀ است و از این نظر با توجه به تصویرسازی ها شباهت هایی به هم دارند،اما از جنبۀ اینکۀ رمان 53 نفر برگرفتۀاز واقعیت های زندگی نویسندۀاست و رمان گوانتانامو ساخته و پرداختۀ ذهن نویسندۀاثر، با هم تفاوت دارند. در هر حالت نقش مکان و انواع و اقسام آن در هر دو داستان انکار ناپذیر است.
کلیدواژه ها
یوسف زیدان، بزرگ علوی، گوانتانامو، 53 نفر، عنصر مکان، نشانه‌شناسی.
وضعیت: پذیرفته شده