بررسی عوامل انگیزشی مؤثر بر یادگیری زبان عربی با تکیه بر نظریه‌ی خودتعیین‌گری دسی و رایان
کد مقاله : 1168-5ARCONF (R1)
نویسندگان
زهرا مهدوی مهر *
دکترای زبان وادبیات عربی از دانشگاه خوارزمی و مدرس دانشگاه فرهنگیان مازندران
چکیده مقاله
عوامل روانشناختی متعدد و به خصوص انگیزه، نقش بسزایی در کیفیت یادگیری و خصوصاً یادگیری زبان دوم ایفا می‌کند. یکی از نظریه های مهم در زمینه انگیزه، نظریه خودتعیین گری دسی و رایان است که یک چهارچوب قوی برای بررسی مسائل روان‌شناختی در یادگیری زبان ارائه می‌دهد و در طراحی برنامه‌های آموزشی انگیزش‌محور مناسب است. این نظریه بر سه نیاز اساسی خودمختاری، شایستگی و ارتباط به عنوان عوامل بنیادین در تقویت انگیزش درونی تأکید دارد که تأثیر چشمگیری بر پایداری یادگیری دارند. مقاله حاضر با شیوه توصیفی تحلیلی به بررسی و تحلیل مؤلفه های سه گانه نظریه خودتعیین‌گری و نقش آنها در یادگیری زبان عربی پرداخته است. بررسی تئوری این نظریه ثابت می‌کند دانشجویانی که خودمختاری در انتخاب روش‌های یادگیری و فعالیتهای درسی دارند، اعتماد به نفس و خلاقیت بیشتری در یادگیری پیدا می‌کنند. همچنین بازخوردهای مثبت و سازنده، آموزش زبان در راستای برقراری ارتباط مؤثر با عرب زبانان و فراهم ساختن محیطی امن و مشارکتی، می‌تواند احساس نیاز به شایستگی و ارتباط را در دانشجویان تأمین کرده و انگیزه قوی‌تر و پایدارتری در یادگیری زبان عربی ایجاد نماید. پژوهشگران، مدرسان و دانشجویان می‌توانند با بهره‌گیری از این نتایج راهکارهایی اثربخش برای ارتقاء فرآیند یادگیری زبان عربی به کار گیرند.
کلیدواژه ها
یادگیری زبان عربی، انگیزش درونی، نظریه خودتعیین‌گری
وضعیت: پذیرفته شده