کج فهمی های آموزش زبان عربی در ایران
کد مقاله : 1223-5ARCONF (R1)
نویسندگان
الهه کاوسی *
دانشجو دانشگاه فرهنگیان اهواز
چکیده مقاله
هدف این پژوهش، شناسایی علل کج‌فهمی‌های آموزشی در فرآیند یادگیری زبان عربی در نظام آموزشی ایران و ارائه راهبردهای اصلاحی برای بهبود کیفیت آموزش است. روش پژوهش کیفی–تحلیلی بوده و داده‌ها از طریق تحلیل خطاهای زبانی دانش‌آموزان، مشاهده مستقیم کلاس‌های درس، مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته با معلمان و زبان‌آموزان، و آزمون‌های تشخیصی عملکردی گردآوری شده است. یافته‌ها نشان دادند که کج‌فهمی‌های آموزشی ناشی از تعامل چند عامل کلیدی‌اند: ضعف در طراحی آموزشی، ترجمه تحت‌اللفظی از فارسی، فقدان زمینه فرهنگی، ارزشیابی‌های ناکارآمد، و منابع درسی نامتناسب با سطح شناختی فراگیران. این عوامل که در قالب خطاهای زبانی، ترجمه بین‌زبانی، و ناهماهنگی سطح شناختی با محتوای آموزشی ظاهر می‌شوند، در پنج دسته اصلی طبقه‌بندی شدند و مبنای طراحی راهبردهای اصلاحی قرار گرفتند. همچنین، مشاهده کلاس درس، تحلیل کیفی داده‌ها، و بهره‌گیری از آزمون‌های تشخیصی، نقش مهمی در شناسایی این عوامل ایفا کردند. نتیجه‌گیری پژوهش حاکی از آن است که بازنگری در برنامه‌ریزی درسی، اصلاح شیوه‌های ارزشیابی، و بهره‌گیری از فعالیت‌های زمینه‌دار و چندمهارتی می‌تواند نقش مؤثری در کاهش کج‌فهمی‌ها و ارتقای یادگیری زبان عربی ایفا کند. در این راستا، توجه به اصول طراحی آموزشی، استفاده از منابع درسی متناسب، و تقویت راهبردهای اصلاحی در آموزش زبان دوم، از جمله اقدامات مؤثر محسوب می‌شوند.
کلیدواژه ها
کج‌فهمی آموزشی، تحلیل خطا، طراحی آموزشی، زبان بینابینی، یادگیری معنادار
وضعیت: پذیرفته شده